پدر قصه ای که زود تموم شد

پدر قصه ای که زود تموم شد...

یک نفر همیشه یک نفر نیست … یک نفر گاهی همه است …
شاید حالا بتوانی بفهمی وقتی غروب یک روز پاییز دلم برای تو تنگ می شود ، چه دلتنگی عظیمی را به دوش می کشم …

“دلم” تنگ شده واسه روزایی که “دلــــــــــــم” برای چیزی تنگ نمیشد پدر قصه ای که زود تموم شد...

آخه درد داره

همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه
بزرگ شدم!

بدتر از اونم بزرگ شدن دردم زودتر از خودمه

هه

خیلی تحملش سخته

اونقدر که خم شدم زیر بار این بزرگی

هه

من توی اوج بردن بودم که باختم

پدر قصه ای که زود تموم شد...

 همان بهتر که نیستی ؛ چه بهتر که هیچکسی نیست ... همینقدر مرا بس ، که خود را دوست داشته باشم – بقیه اش فرقی نمی کند ؛ کسی بخواهدم یا نه ! کسی .. بخواندم یا نه ! همینقدر مرا بس که هر سال آدمک تنهایی ، برایم جشن تولد مرگ بگیرد ؛ ( و امسال من برای او جشنی گرفته ام ) چقدر خوب است کسی را نداشتن – به انتظار کسی نبودن ؛ چقدر خوب است به ( انتظار ) ، جواب رد دادن! من ، باید بشناسم خود را – که می شناسم ؛ بقیه اش فرقی نمی کند ، که کسی بگوید : منزوی است – بیچاره فقیر است – بیچاره شکست خورده است – بیچاره ، عاشق است ؛ چه فرقی می کند ؟! اصلا به کسی ربطی ندارد که لحظه هایم به بی کسی ها عادت کرده اند ؛ به کسی ر پدر قصه ای که زود تموم شد...